PROMOCJA „WOŁANIA W GÓRACH” W WARSZAWIE

Samorząd Studentów Politechniki Warszawskiej, Klub Wysokogórski Warszawa oraz Wydawnictwo Iskry zapraszają na spotkanie wokół książki Michała Jagiełły:

„Wołanie w górach” – z kronik TOPR

Spotkanie odbędzie się w czwartek, 11 kwietnia o godzinie 19:00 w Gmachu Głównym Politechniki Warszawskiej w sali numer 315.



W spotkaniu wezmą udział:
Dominika Jagiełło – córka Michała Jagiełły, która przybliży czytelnikom autora od strony prywatnej, nieznanej szerszemu gronu.

Adam Marasek – ratownik TOPR, wieloletni przyjaciel autora, który opowie o procesie wybierania opisów konkretnych akcji ratunkowych umieszczonych w książce, o tym, jaki niosą przekaz.

Krzysztof Wojnarowski – fotografik, przyjaciel autora, który opowie o tym, jak książka ewoluowała przez 40 lat, a przede wszystkim, jakie ukryte wymiary obecnie zawiera.

Spotkanie poprowadzi Katarzyna Wójcik.

Wstęp wolny!

Dziewiąte wydanie „Wołania w górach” jest edycją szczególną. Michał Jagiełło zmarł nagle 1 lutego 2016 roku. Nie skończył pracy nad uzupełnieniami (jego notatki zatrzymują się na wydarzeniach z 2015 roku). Próby domknięcia tej opowieści o działaniach TOPR podjęła się córka autora – Dominika Jagiełło, przy wsparciu Adama Maraska, który z kroniki wypadków wybrał kilkanaście nowych opisów wypraw z lat 2016–2017, i Krzysztofa Wojnarowskiego, który czuwał nad poprawnością językową i merytoryczną oraz jest autorem zdjęcia okładkowego.

Niniejsze wydanie książki ukazało się w czterdziestą rocznicę pierwszego wydania oraz w 110. rocznicę powołania TOPR.

„Wołanie w górach” to książka wielowymiarowa. Jest nie tylko zapisem najciekawszych i najtrudniejszych wypraw ratunkowych, począwszy od roku 1909, ale ukazuje także mistycyzm gór; rozważania filozoficzne autora przeplatane są osobistymi wątkami.

Michał Jagiełło – taternik (ur. 23.08.1941 w Janikowicach k. Krakowa, zm. 01.02.2016 w Zakopanem) związany z ratownictwem górskim od 1961 roku, naczelnik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w latach 1972–1974. Uczestniczył w ponad 250 akcjach ratunkowych. Honorowy Członek TOPR.
W grudniu 1980 roku został zastępcą kierownika Wydziału Kultury Komitetu Centralnego PZPR, ale po ogłoszeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku zrezygnował z członkostwa w partii i związał się z opozycją demokratyczną. Źródłem jego utrzymania z tego okresu były prace wysokościowe. Publikował m.in. w „Krytyce. Kwartalniku politycznym” i „Przeglądzie Powszechnym”.
Był wiceministrem kultury i sztuki (1989–1997), a w 1997 roku został pełnomocnikiem premiera do spraw mniejszości narodowych. W latach 1998–2007 był dyrektorem Biblioteki Narodowej.
Przez kilkanaście lat prowadził zajęcia z przedmiotu „Mniejszości narodowe w Polsce” w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
W 2009 roku został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju ratownictwa górskiego, za wykazaną odwagę i poświęcenie w ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, za działalność w Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym. Otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Odznaczony litewskim Orderem Wielkiego Księcia Giedymina IV stopnia, ukraińskim Orderem „Za zasługi” III stopnia, „Złotą Plakietką” MSZ Słowacji oraz Orderem Św. Marii Magdaleny przyznanym przez Autokefaliczną Polską Cerkiew Prawosławną. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Tematem jego twórczości są góry. Autor m.in.: „Wołanie w górach”, „Sonata zbójnicka”, tryptyku: „Trójkątna turnia”, „Za granią grań”, „Jawnie i skrycie”, a także tomików poezji: „Sosna i pies”, „Ciało i pamięć”, „Zszywanie – w ucieczce”.
Mówił o sobie: „Jestem obecny w górach i góry są zadomowione we mnie”.