Instytut Witkacego oraz Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie zapraszają na promocję książki Przemysława Pawlaka „Witkacy. Biografia”. Rozmowę poprowadzi Dorota Niedziałkowska
Termin i miejsce:
środa, 23 kwietnia o godz. 17
Wojewódzka Biblioteka Publiczna
im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Galeria Biblioteki (II piętro – bezpośredni dojazd windą nie jest możliwy)
ul. Gabriela Narutowicza 4
20-950 Lublin
O AUTORZE:
Przemysław Pawlak – doktor teatrologii Instytutu Sztuki PAN, współfundator i prezes Instytutu Witkacego, pomysłodawca i zastępca redaktorki naczelnej półrocznika „Witkacy!”, członek Rady Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku (2018–2022), zastępca kierownika działu literackiego Teatru Narodowego w Warszawie. Autor pierwszej popularnej biografii Witkacego, wyd. Iskry marzec 2025 r. Współredaktor Bibliografii Stanisława Ignacego Witkiewicza (Dzieła zebrane, t. 25, 2020), tomów esejów „Witkacy. Plėšrūniškas protas” (2018) i „Witkacy. Drapieżny umysł” (2021, wyd. II zmienione 2023, przekład ukraiński 2024), współautor biografii Mieczysława Choynowskiego (Demon aktywizmu. Mieczysław Choynowski prekursor polskiej psychometrii, 2022), biograf i redaktor pism Henryka Kazimierowicza (Powiernik Witkacego. Pisma rozproszone ks. Henryka Kazimierowicza, 2017; „Henryk Kazimierowicz. Ksiądz z nienapisanej sztuki Witkacego”, 2021). Laureat nagród Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. R. Dmowskiego i I. J. Paderewskiego oraz Prezydenta Miasta Kalisza. Organizator akcji #RatujPIW.
O KSIĄŻCE:
Książka Przemysława Pawlaka „Witkacy. Biografia” to wyjątkowo udana próba ukazania skomplikowanej osobowości Stanisława Ignacego Witkiewicza jako jednostki nieprzeciętnej, prawdziwego Istnienia Poszczególnego. Jawi się on jako wszechstronny geniusz, a jednocześnie bohater niemal pozytywistyczny, morderczo pracowity, wymagający od siebie więcej niż od innych. Postać Witkacego została precyzyjnie osadzona w realiach epoki, w jej społeczno-politycznych, naukowych i historycznych kontekstach, zawsze z doskonałą znajomością źródeł, także tych dotąd niepublikowanych lub zapomnianych. Autor zdradza przy tym głęboką intuicję psychologiczną w odtwarzaniu stanów emocjonalnych swojego bohatera i kreśli jego portret z powieściową swadą, niemal jak Bolesław Prus, gdy pisał o Wokulskim. Trudno się od tej książki oderwać, trudno o niej zapomnieć. – Janusz Degler
