Rudnicki Janusz
Urodzony 1956 w Kędzierzynie-Koźlu. Pisarz, felietonista. Internowany 13 grudnia 1981, do Niemiec wyjechał w roku 1983. Tam studiował na Uniwersytecie w Hamburgu, po czym pałętał się po Europie. Obecnie pomieszkuje w Hamburgu i Warszawie. Od paru dobrych lat związany z „Gazetą Wyborczą”. Debiutował zbiorem opowiadań Można żyć, po czym napisał między innymi Mój Wehrmacht, Chodźcie idziemy, Śmierć czeskiego psa (nagroda im. Reymonta i nominacje: Nike, Nagroda Literacka Gdynia, Angelus), Męka kartoflana, Trzy razy tak i Życiorysta (I i II).
Oprócz wydań książkowych w Niemczech, Czechach i Bułgarii opowiadania jego tłumaczone były na włoski, węgierski, rosyjski, angielski i, po jaką cholerę nie wiadomo, ale na japoński też. Jedno z nich, Cierpienia głupiego Augusta, ukazało się w Best European Fiction 2012. W roku 2014 został laureatem polsko-niemieckiej nagrody im. Samuela Lindego.
Wiedzie mu się nieźle, nie ma powodów do narzekań.