Kwartalnik „Akcent” zaprasza na spotkanie z Wacławem Oszajcą wokół najnowszej książki poetyckiej „zostaję”. Przed spotkaniem odbędzie się uroczystość wręczenia kilku osobom związanym z „Akcentem” odznaczeń przyznanych przez władze województwa i miasta w związku z przypadającym w tym roku 45-leciem istnienia kwartalnika. Prowadzenie: dr hab. Aneta Wysocka, prof. UMCS.
Termin i miejsce:
wtorek, 17 czerwca o godz. 18
Teatr Stary w Lublinie
ul. Jezuicka 18
20-113 Lublin
O AUTORZE:
Wacław Oszajca, kapłan katolicki, jezuita, jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Choć od wielu lat mieszka poza Lublinem, często wraca na Lubelszczyznę, gdzie się urodził i gdzie mieszka jego najbliższa rodzina i przyjaciele. Jest absolwentem teologii KUL, w latach 80. był duszpasterzem akademickim Politechniki Lubelskiej i przewodniczącym Lubelskiego Komitetu Pomocy Internowanym i Represjonowanym. W Lublinie pamięta się o mszach za ojczyznę odprawianych przez niego w kościele powizytkowskim.
Zadebiutował tomem wierszy pt. „Zamysł” w serii „Lubelskie Prezentacje Poetyckie” (1979), od tego czasu opublikował ponad 20 książek poetyckich i eseistycznych przekładanych na niemiecki, włoski, rosyjski, ukraiński, węgierski. Autor scenariuszy dla Teatru Polskiego Radia, stały współpracownik m.in. „Tygodnika Powszechnego”. Był cenionym wykładowcą akademickim. Laureat licznych nagród literackich, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Członek Rady Programowej Wschodniej Fundacji Kultury, którą współzakładał w Lublinie w 1994 r.
O KSIĄŻCE:
W próbach całościowego ogarnięcia świata najbardziej dojmującym dysonansem jest przeciwieństwo między życiem a śmiercią. Ale nie dla podmiotu mówiącego w tych utworach. Wyrażają one głęboko chrześcijańską pewność, że śmierć nie oznacza przejścia w niebyt. Moment „kiedy czas pogodzi się z przestrzenią” nie oznacza śmierci, oznacza tylko „zmianę sposobu bytowania”. A tych, którzy odchodzą […] zatrzymujemy w bezpośredniej bliskości, doświadczamy ich ciągłego współ-istnienia. Napięcie między przemijaniem a trwaniem, między zmianą a stałością, decyduje o wewnętrznej dynamice tej liryki.
Bogusław Wróblewski
