Wspomnienia rockowej młodości i artystycznego podziemia z czasów PRL, refleksje dotyczące przeczytanych książek, obejrzanych filmów i spektakli, rozważania o wierze i… wątpieniu. Ksiądz Andrzej Luter kieruje się zasadą, że najważniejszy jest człowiek, a dopiero w dalszej kolejności jego poglądy, doświadczenia czy wygląd. Bez natrętnej „duszpasteryzacji”, z szacunkiem i ciekawością stara się zrozumieć bliźniego – niezależnie od tego, czy jest nim światowej sławy reżyser, młodo zmarły poeta-buntownik czy też „zwykły” parafianin.

Recenzje

Recenzja Beaty Dalla Velle na blogu Książki Moja Miłość
Recenzja Marcina Antoniaka na Portalu Księgarskim
Jarosław Mikołajewski Szczeliny spotkań
Mariusz Podgrudny Ksiądz nie tylko kazania daje!
Adam Szostkiewicz dla Polityki Luter bardzo katolicki
Recenzja Jana Turnau w Metrze 12-14.07.2013