Fundamentalna bezradność wobec naturalnego biegu rzeczy po raz kolejny jest motywem przewodnim tomiku Wojciecha Kassa. W Gwieździe Głóg rozmyślania nad przemijaniem stały się źródłem poezji, która łączy w sobie dojrzałe wyciszenie, męską zmysłowość i egzystencjalny niepokój.

Recenzje

Katarzyna Kuczyńska-Koschany: Najbardziej poetyckie z pytań „Topos” Nr 1-2 z 2006 r., s.176-177
Przemysław Dakowicz: Pierwsza jest miłość. O tomie Gwiazda głóg Wojciecha Kassa „Helikon i okolice. Notatki o poezji współczesnej” Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, Sopot 2008, s. 162-171