Starannie, nawet misternie wystylizowana opowieść historyczna o mądrym, bezwzględnym i przebiegłym władyce, który pokonał wszystkich przeciwników i rywali, obalił i zamordował króla, a osiągnąwszy pełnię władzy, powodzenia i sławy, wzgardził nimi i samobójczo pogrążył się w odmętach leśnego jeziora nocą. Kto nie zechce zaaprobować zastosowanej w opowieści konwencji stylizatorskiej (…), ten oczywiście zlekceważy też jej sceptyczne przesłanie moralistyczne, przestrzegające przed uleganiem namiętnościom doczesnym i wzywające do stoickiego zdystansowania.
Fragment recenzji Wacława Sadkowskiego.
