O wojnie ojczyźnianej 1941–1945

Bardzo krytyczna analiza stalinowskiej mitologii dotyczącej wielkiej wojny ojczyźnianej, opowieść o katastrofalnej klęsce pierwszych miesięcy zmagań z Niemcami, o okrucieństwie, nikczemności i barbarzyństwie sowieckiej armii i jej dowódców, o bezwzględnych grabieżach, dokonywanych przez Armię Czerwoną i tolerowanych przez ich dowódców, o potrzebie nowego spojrzenia na fenomen tzw. zdrajców ojczyzny. Ale to także hołd złożony uczciwym ludziom, manipulowanym przez Kreml. Popow nie boi się ostrych sformułowań, stawia konkretne zarzuty i osądza, kierując się patriotyzmem i jak sam mówi, umiłowaniem prawdy, choćby najbardziej bolesnej.