Odrowąż-Pieniążek Janusz

Polski historyk literatury, muzeolog, w latach 1972–2009 dyrektor Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie (ur. 2 lipca 1931 w Opatowicach, zm. 8 grudnia 2015 roku w Warszawie).
Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1954–1955 był sekretarzem komitetu redakcyjnego Wydania Jubileuszowego Dzieł Adama Mickiewicza. Od 1956 pracownik naukowy Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Od 1967 sekretarz komitetu redakcyjnego Wydania Krytycznego Dzieł Wszystkich Adama Mickiewicza. W 1972 objął funkcję dyrektora Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza.
Od 1981 był redaktorem naczelnym „Muzealnictwa”. Działa w Towarzystwie Przyjaciół Książki, w latach 1971–1973 i 1975–1977 był wiceprezesem, a w latach 1973–1975 prezesem Oddziału Warszawskiego.

ORDERY, ODZNACZENIA I NAGRODY:

W 2012 roku, za wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej i działalności publicystycznej w dziedzinie historii literatury, za wspieranie rozwoju muzealnictwa, został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
7 grudnia 2009 roku z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Laureat nagrody m.st. Warszawy.
WYBRANE PUBLIKACJE:

Opowiadania paryskie, 1963
Teoria fal, 1964
Małżeństwo z Lyndą Winters albo Pamiątka po Glorii Swanson, 1971
Party na calle Guatemala, 1974
Danuta Knysz-Tomaszewska,Halina Suwała, Janusz Odrowąż-Pieniążek (red.), Paul Cazin diariste, épistolier, traducteur, Warszawa 1997.
Więcej niż świadek, Wydawnictwo Iskry 2007
Biogram zaczerpnięty ze strony Stowarzyszenia Pisarzy Polskich